بیماری دیپلودیا در ذرت

برای مشاهده متن کامل به ادامه مطلب مراجعه کنید

این بیماری به اسامی مختلفی از جمله ؛ بلایت فوزاریومی سنبله، بلایت سنبله، سفید شدن سنبله، اسکب گندم (Wheat Scab) ، کپک صورتی یا اسکب صورتی، بیماری Tombstone و بیماری Fusarium glume spot شناخته شده و نامگذاری گردیده است.
 
نشانه‌های بیماری

نخستین نشانه آلودگی سنبله‌ها، ایجاد یک لکه کوچک آبسوخته و کم و بیش قهوه‌ای رنگ، در قاعده یا وسط گلوم یا روی محور سنبله است. سپس این آبسوختگی و بیرنگ شدن از نقطه آلودگی در تمام جهات گسترش می‌یابد. آلودگی ممکن است فقط سنبلچه‌های منفرد یا کل سنبله را در برگیرد. در امتداد لبه گلومها و یا در قاعده سنبلچه‌ها رشد میسلیومی صورتی تا قرمز رنگ به حالت کرکی بوضوح دیده می‌شود. دانه‌های گندم سنبلچه‌های آلوده اغلب چروکیده، تیره رنگ ، پوک و لاغر می‌باشند. سنبلچه‌های آلوده قبل از بلوغ سفید رنگ می‌شوند. در صورتی که هوای گرم و مرطوب ادامه یابد، سنبلچه‌های روی سنبله‌هایی که زود آلوده شده‌اند هنگام برداشت محصول با ظهور پریتسیوم‌های آبی - سیاه، خالدار می‌شوند).

برای مشاهده متن کامل به ادامه مطلب مراجعه کنید

سفیدک داخلی چغندر قند Beet downy mildew

در ایران سفیدک داخلی چغندر در سال 1349 توسط شهیدی از مناطق بجنورد و در سال 1353 توسط ابراهیمی و میناسیان از رامین اهواز و بعداً از اصفهان در روی چغندر لبوئی توسط شیرازی گزارش شده است این بیماری توسط دکتر اعتباریان در روی چغندر لبوئی و چغندر برگی در مناطق شهر ری، ورامین و گرمسار مشاهده شده است .

نشانه‌های بیماری

تمام اندامهای فوقانی بوته چغندر ممکن است به این بیماری مبتلا گردد. موقعی که کوتیلودون‌ها و گیاهچه‌ها مبتلا می‌شوند، رنگشان روشن‌تر از حالت طبیعی به نظر می‌رسد . اندامهای آلوده به طرف پایین متمایل می‌گردند و در شرایط مرطوب در زیر برگ پوشش قارچی تشکیل می‌شود . در سطح فوقانی برگها لکه‌هائی به قطر حداکثر 4 سانتیمتر و به رنگ سبز روشن‌تر از قسمتهای دیگر به وجود می‌آید و در زیر همین لکه‌هاست که کنیدیوفر و کنبدی‌های عامل بیماری به رنگ خاکستری کرکی بوجود می‌آید . در شرایط آب و هوائی خشک حاشیه برگها ممکن است به رنگ قرمز پریده در آید، در شرایط مرطوب اواخر پاییز ، پوشش قارچی روی تمام برگهای جوان و دمبرگ را می‌پوشاند . برگهای مبتلا کوچک و ضخیم‌تر از معمول و حاشیه آنها به طرف پایین بر‌می‌گردند اگر ریشه‌های چغندر برای بذرگیری در زمین باقی بماند، در بهار سال بعد علائم روی ساقه‌های گلدار بوته‌های مبتلا به بیماری ظاهر می‌گردد. رشد تمام برگها متوقف شده پیچیده و ضخیم می‌شوند . ساقه‌های گلدار کوتاه مانده و می‌پیچند ، کاسبرگها متورم می‌گردند و در شرایط مرطوب پوشش قارچی بر روی تمام قسمتهای مبتلا تشکیل می‌شود . گل آذین متراکم شده و برگها به صورت جاروی جادوگر در می‌آید .

عامل بیماری

سفیدک داخلی چغندرPeronospora farinose f.Sp. betae می‌باشد. کنیدی‌های قارچ در برابر سرما مقاومت دارند و در سرمای 12- درجه سانتیگراد به مدت 24 ساعت از بین نمی‌روند . عامل بیماری ممکن است به صورت اسپور یا اغلب به صورت میسلیوم در ریشه‌ها و یا در بذر زمستان گذرانی می نماید .

کنترل:

1- تناوب زراعی

2- زهکشی خوب

3- کاشت بذوری که از مناطقی که عاری از بیماری تولید شده باشد در کنترل بیماری مؤثر است

4- اگر بذور، مشکوک به بیماری باشند بذور را باید به وسیله آب 59 درجه سانتیگراد به مدت 8 دقیقه خیس کرده و پس از خشک کردن مجدداً با تیرام (Thiram ) ضد عفونی کرد.

5- سمپاشی شاخه و برگ گیاه با سموم مانکوزب یا زینب هفته‌ای یک بار باید انجام شود. سمپاشی با غلظت 3در هزار به محض دیدن اولین علائم صورت گیرد.

6- در صورتی که در سالهای قبل بیماری شدید باشد به محض اینکه اولین برگ حقیقی در گیاه ظاهر گردد، سمپاشی شروع شود سمپاشی چغندر برگی به علت خطراتی که برای انسان دارد توصیه نمی‌شود

مقدمه:

واژه مايکوتوکسين از لغت يوناني Myke (قارچ) و Toxicum (سم) گرفته شده است. مايکوتوکسين ها ترکيبات طبيعي هستند که توسط گونه هاي مختلف بعضي از قارچ ها توليد شده و موجبات بيماري و مرگ و مير را در انسان، حيوانات و گياهان فراهم مي آورند. به مسموميت قارچي که توسط خوردن ماده غذايي آلوده به توکسين هاي قارچي ايجاد مي شود Mycotoxicosis گفته مي شود. قديمي ترين مسموميت قارچي شناخته شده ارگوتيسم است. اما پيدايش دانش Mycotoxicosis مربوط به سال 1961 همزمان با ارائه گزارشي از مرگ ومير صد هزار جوجه بوقلمون در انگلستان و شناسايي آفلاتوکسين است. در ميان مايکوتوکسين ها آفلاتوکسين بيشترين درصد سميت را دارد (LD₅₀=0.5μg/Kg) و خطرات قابل ملاحظه اي براي انسان، دام وطيور به همراه دارد.

برای مشاهده متن کامل به ادامه مطلب مراجعه کنید

مقدمه

   ميکرو ارگانيزم  به منظور به دست آوردن مواد غذايی ميزبان و ايجاد رابطه پارازيتی، ابتدا بايد از لايه محافظ خارجی ميزبان عبور کند. پاتوژنهای گياهی به روشهای مختلفی وارد گياه ميزبان ميشوند.بين پاتوژنها از نظر نحوه ورودشان يعنی آنهايی که به طور مستقيم و از طريق لايه محافظ گياه وارد ميشوند و آنهايی که از منافذ ورود وارد گياه می شوند يک تمايز وجود دارد. مسير ورود مهمترين فاکتور تعيين کننده شروع تشکيل رابطه ميزبان _ پاتوژن است.

محل تماس بين پاتوژن و ميزبان را منطقه آلودگی((infection court مي نامند. البته اين مورد برای پاتوژنهای هوازی و خاکزی متفاوت است.اگر چه تماس پاتوژنهای هوازی و خاکزی شبيه به هم هستند و بايد از لايه های محافظ خارجی ميزبان نفوذ کنند، اما برای اين پاتوژنها شرايط محيطی کاملا متفاوت است.

در سالهای اخير بررسی های زيادی در مورد تاثير فاکتورهای فيزيکی، شيميايی و بيولوژيکی روی رفتار پاتوژن انجام شده است.فاکتورهايی که روی جوانه زنی اسپور قارچ اثر می گذارند، شامل رطوبت، دوره رطوبت روی سطح برگ، دما، نور، مواد غذايی در دسترس و کيفيت ترشحات ميزبان می باشد. ترشحات برگها و ريشه ها شامل چندين ماده شيميايی از قبيل قندها، اسيدهای آمينه، نمکهای معدنی، ترکيبات فنول و آلکالوييد ها می باشد.

هر کدام از اينها ممکن است باعث تحريک و رشد پاتوژن و يا جلوگيری از جوانه زنی آن شوند.

برای مشاهده متن کامل به ادامه مطلب مراجعه کنید

مقدمه‌:

اگر چه‌ بعضي‌ بيمارگرهاي‌ گياهي‌ از نيروي‌ مكانيكي‌ براي‌ رخنه‌ استفاده‌ مي‌كنند ولي‌ فعاليت‌ آنها در گياه‌ بيشتر جنبه ‌شيميايي‌ دارد لذا اثراتي‌ كه‌ بيمارگرها در گياه‌ به‌ وجود مي‌آورند تقريبا تماما نتيجه‌ فعل‌ و انفعالات‌ بيوشيميايي‌ است‌ كه ‌بين‌ مواد مترشحه‌ بوسيله‌ بيمارگر و مواد موجود در گياه‌ و يا توليد شده‌ در گياه‌ صورت‌ مي‌گيرد.

گروه ‌هاي‌ اصلي‌ مواد شيميايي‌ مترشحه‌ بوسيله‌ بيمارگرها عبارتند از:

آنزيم ها، مواد سمي‌، مواد كنترل‌ كننده رشد، پلي‌ ساكاريدها و آنتي‌ بيوتيك ها.

در بعضي‌ بيماري ها مانند پوسيدگي‌هاي‌ آبكي‌، آنزيم ها به‌ مراتب‌ اهميت‌ بيشتري‌ دارند. احتمالا تمام‌ دستجات‌ بيمارگرهاي‌گياهي‌ به‌ استثناي‌ ويروس ها و ويروئيدها قادر به‌ ترشح‌ آنزيم ها، مواد كنترل‌ كننده‌ رشد، پلي‌ ساكاريدها و احتمالا مواد سمي‌ هستند.

آنزيم هاي‌ بيمارگرهاي‌ گياهي‌ اجزاي‌ ساختماني‌ سلول هاي‌ ميزبان‌ را متلاشي‌ كرده‌، مواد غذايي‌ داخل‌ سلول ها را تجزيه‌ و يا مستقيما بر روي‌ پروتوپلاسم‌ تأثير گذاشته‌ و در نفوذ پذيري‌ و عمل‌ غشاها ايجاد اختلال‌ مي‌كنند.

برای مشاهده متن کامل به ادامه مطلب مراجعه کنید

این بیماری در اکثر مناطق کشور کم و بیش وجود دارد و میزان خسارت آن روی گندم معمولاً کمتر از جو است.

علائم و نشانه ها

برای مشاهده متن کامل به ادامه مطلب مراجعه کنید

ناخنک یا ارگوت گندم Ergot

اسکلروتهای ارگوت دارای آلکالوئیدی هستند که برای انسان و دام سمی است. در ایران ارگوت روی گندم و گرامینه های وحشی وجود دارد ولی میزان خسارت به درستی معلوم نیست و از نظر اقتصادی مهم نمی باشد. در صورت مصرف ارگوت توسط انسان و دام حالت تهوع پیش می آورد و در صورت مصرف زیاد، برای انسان کشنده است و علائمی شبیه قانقاریا می دهد.

برای مشاهده متن کامل به ادامه مطلب مراجعه کنید

این بیماری در سطح وسیعی از نواحی برنج خیز دنیا انتشار دارد. در ایران اولین بار در سال 1343 از مزارع برنج اطراف فومن مشاهده شد و سپس از گیلان و مازندران، فارس و اصفهان گزارش شده است.

http://s3.picofile.com/file/7400377632/tomato_disease.pdf.html

منبعhttp://www.royanclinic.blogfa.com

این بیماری در بیشترنقاط ایران از روی نخود ایرانی و باقلا گزارش شده است که در باقلا به آن آسکوکیتای باقلا گویند. عامل بیماری در برق زدگی نخودAscochyta rabiei و در برق زدگی باقلا Ascochyta fabae میباشد. فرم جنسی قارچ Didymella rabieiiبا نام قدیمی Mycosphaerella rabie است. این قارچ یک آسکومیست است که در مرحله غیر جنسی تولید پیکنیدیوم و در فرم جنسی تولید آسکوکارپ از نوع پریتسیوم کاذب مینماید که البته فرم جنسی در شرایط ایران چندان مهم نیست. پیکنیدیوم وپیکنیدیوسپورهای دو سلولی شفاف آن در اپیدمیولوژی بیماری خیلی مهم هستند. این بیماری در مناطق نخودکاری ایران و از جمله استان فارس وجود دارد.

این بیماری در مناطق معتدل وگرمتر بیشتر دیده میشود. علایم بیماری خیلی واضح است. در مزرعه نخود قسمتی مثل این است که صاعقه زده باشد و زرد وخشک شده بنظرمی رسد. این بیماری در مزرعه بصورت لکه ای دیده می شود. بارندگی شدید سبب پخش اسپور قارچ و شیوع شدید آلودگی میشود. شرایط مساعد جهت گسترش بیماری بارندگی شدید همراه با باد میباشد.

روی برگچه وکپسول ها لکه های گرد و روی ساقه لکه های کشیده سفید رنگ که بعداً قهوه ای شده و درآنها نقاط ریز سیاهرنگی که پیکنید یوم ها هستند، تشکیل میشود. چون به کپسول میزند سبب آلودگی بذر می شود. بذرهای به شدت آلوده، لاغروچروکیده می شوند و روی آنها پیکنیدیوم تشکیل میشود. اگر بذر آلوده کشت شود و رطوبت هم بالا باشد اولین علایم آلودگی روی طوقه نباتات کوچک دیده میشود که در شرایط گرم ومرطوب قارچ از روی طوقه به قسمتهای بالایی رفته وبرگچه ها را آلوده میکند و آلودگی شیوع می یابد.

بقای قارچ در روی بقایای گیاهی وبذر انجام می گیرد . این قارچ هتروتا لیک است. احتمال دارد زمستانگذرانی قارچ در فارس بصورت آسکو کارپ در کاه وکلش باشد چون درفارس هر دو تیپ قارچ مشاهده شده است. آسکوسپورها نیز شبیه پیکنید یوسپورها هستند. مهمترین کانون آلودگی بذر آلوده است. گاهی تا 2% آلودگی بذردیده شده است. برای این قارچ 1% آلودگی بذر بسیار بالاست و کافی است که تمام مزرعه را آلوده کند. بهنیه دما 20 درجه سانتیگراد و هوای مرطوب برای اپیدمی لازم است. در آمریکا قارچ را از علفها ی هرزی مثل تاج خروس ،پیچک و حتی نوعی عدس ، یونجه و تاجریزی جدا کرده اند.

کنترل:

1- تناوب وشخم عمیق. چون سالیان دراز در خاک نمی ماند تناوب دو ساله کافی است.

2- بذر سالم. بذررا باید از جاهایی که بیماری نیست تهیه کرد.

3- آبیاری بصورت کرتی یا بارانی نباشد.

4- تنظیم تاریخ کاشت ، طوری که به بارندگی نخورد. بخصوص در زمان تشکیل غلاف.

5- سمپاشی. هم ضد عفونی بذر میتوان انجام داد وهم سمپاشی بعد از هر بارندگی موًثر بوده است. اکسی کلرورمس باعث سوختگی گیاه میشود وحتی برای ضد عفونی بذر هم مناسب نیست چون باعث مرگ جوانه میشود. دراستان فارس 3-2 سمپاشی کافی است.

6- ارقام مقاوم استفاده شود. نخودهای سیاه (لپه) تا حدود زیادی مقاومند

تهیه شده توسط جعفر چاکرالحسینی

برای دانلود به ادامه مطلب مراجعه کنید

بیماری های نیشکر  Sugarcane diseases

در اینجا به برخی از مهمترین بیماریهای این گیاه اشاره میکنیم:

۱- سیاهک نیشکر  Ustilago scitaminea _ Sugarcane smut

این بیماری در دنیا و در ایران (خوزستان و ساری) گسترش پیدا کرده و از مهمترین بیماریهای نیشکر است. به گرامینه های چندساله دیگر نیز حمله میکند (مانند ذرت).

علائم بیماری:

این بیماری به برگ جوانه و ریشه نیشکر بصورت سیستمیک حمله میکند و سبب سیاهک روی برگ و ساقه میگردد. ساقه آلوده در انتها شلاق مانند میشود. برگهای انتهایی گیاه نیز کوچک شده و علائم را نشان میدهند و توده اسپور که بوسیله پوسته نقره ای رنگ نازک پوشیده شده پاره میشود و برگها باریک و شلاقی میشوند. فاصله گره ها و بدنبال آن رشد نی کم شده و گیاه کوتاه میماند. ساقه های آلوده خشن، خشک و شکننده میشوند و ساقه باریک و بندهای بالایی فاقد جوانه میشوند.

تلیوسپورها کروی، قهوه ای کمرنگ، منقوط به قطر متوسط ۷.۱ میکرون هستند که بوسیله باد پخش میشوند. تلیوسپورها در گیاه و خاک یافت میشوند.

کنترل:

۱. قرنطینه داخل کشور ۲. سوزاندن لکه های آلوده با نفت ۳. استفاده از قلمه های سالم ۴. ترموتراپی قلمه ها جهت کاشتن ۵. ضدعفونی سیستمیک قلمه ها (تیلت) ۶. استفاده از ارقام مقاوم.

۲- سوختگی یا بلایت رایزوکتونیایی غلاف نیشکر Rhizoctonia zeae _ Rhizoctonia sheath blight

این بیماری از شمال ایران گزارش شده است و بصورت لکه های سوخته کرمی تا قهوه ای روشن با حاشیه باریک ارغوانی تا قهوه ای تیره و هاله نارنجی تا قرمز تیره در اطراف لکه ها، روی غلاف نیشکر دیده میشود. روی ساقه و غلاف نیشکر آلوده ریسه قارچ بصورت تارهای سفید دیده میشود که میتواند سبب پوسیدگی و مرگ جوانه در آلودگی های شدید بشود.

۳- پوسیدگی سیتوسپورایی غلاف نیشکر  Cytospora sacchari _ Cytospora sheath rot

از بیماریهای نیشکر بوده که از مزارع خوزستان گزارش شده است. در مزارعی که تنش رطوبتی دارند در غلاف نزدیک سطح خاک لکه های نامنظم قرمز مایل به قهوه ای ایجاد میشود که کم کم بزرگ شده و تقریبا تمام غلاف را آلوده میکند. در زخمهای ایجاد شده پیکنیدیومهای ریز و سیاه بوجود می آید. پیکنیدیومها سفت و ارتفاع آنها از سطح غلاف به یک میلیمتر میرسد. در شرایط مرطوب قطرات زرد کهربایی از پیکنیدیوم ها خارج میشود. این قارچ کنیدیهای تک سلولی در استروما ایجاد میکند.

بیماری های دیگر نیشکر:

پوسیدگی فوزاریومی نیشکر که در اثر 2 گونه فوزاریوم به نامهای Fusarium proliferatum & F. subglutinans ایجاد میشود.

بیماری آناناسی نیشکر Pineapple disease ناشی از Ceratocystis paradoxa

کوتولگی راتون نیشکر Raton stunting disease ناشی از باکتری سخت کشت Clavibacter xyli subsp. xyli

بیماری نوار قرمز نیشکر Red streak ناشی از باکتری Pseudomonas syringae pv. syringae

ویروس موزائیک نیشکر SMV و بیماری ناشناخته برگ سفید نیشکر White leaf که احتمال میرود عامل آن نوعی فیتوپلاسما باشد از دیگر بیماری های نیشکر محسوب میشوند.

تصویر زیر مربوط به بیماری ویروس موزائیک نیشکر میباشد که در بخش دوم به آن اشاره کرده ایم.

•         منابع:

زراعت نیشکر- نوشته جی. هانسیگی ۱۳۸۰

آفات مهم گیاهی ایران – تالیف دکتر ابراهیم بهداد . سال ۱۳۸۱

آفات مهم گیاهان زراعی – تالیف دکتر محمد خانجانی. سال ۱۳۸۸

بیماری شناسی گیاهی بیماری های گیاهی - تالیف دکتر علی روستایی . سال ۱۳۸۸

بیماری شناسی گیاهی - تالیف جرج ان. اگریوس . سال ۱۳۸۹

•          www.sugarcane.ir

•          http://agk67.blogfa.com

•          http://www.iripp.ir

•          http://vista.ir

•          http://www.iranwheat.ir

•          http://www.biologie.uni-hamburg.de

•          http://www.inra.fr

ارسال شده توسط حمید قبادی

بیماری های یونجه را به 3 دسته بیماری های برگ، بیماری های طوقه و ساقه و بیماری های ریشه تقسیم میکنیم:

1-     بیماری های برگ یونجه Leaf Diseases:

1. لکه قهوه ای یونجه Common Leaf Spot

عامل: Pseudopeziza medicaginis

2. لکه برگی لپتوسفائرولینایی یونجه  Lepto Leaf Spot

عامل: Leptosphaerulina briosiana

3. لکه برگی و ساق سیاه فومایی یونجه (ساق سیاه بهاره) Spring Black Stem and Leaf Spot

عامل: Phoma medicaginis

4. لکه برگی و ساق سیاه سرکوسپورایی (ساق سیاه تابستانه) Summer Black Stem and Leaf Spot

عامل: Cercospora medicaginis

5. لکه برگی (لکه آجری) استمفیلیومی Stemphyllium Leaf Spot

عامل: Stemphylium species & S. botryosum

6. لکه زردی برگ Yellow Leaf Blotch

عامل: Leptotrochila medicaginis

7. سفیدک کرکی یونجه Alfalfa downy mildew

عامل: Peronospora aestivalis

8. زنگ یونجه  Uromyces striatus var.medicaginis

9. ویروس موزائیک یونجه Alfalfa mosaic virus

2-     بیماری های طوقه و ساقه یونجه Stem and Crown Diseases

10. آنتراکنوز Anthracnose

عامل: Collectotrichum trifolii

11. پوسیدگی طوقه Crown Rot of Alfalfa

عامل: Fusarium, Phoma, and Rhizoctonia

12. پوسیدگی اسکلروتینیایی طوقه و ساقه Sclerotinia Crown and Stem Rot

عامل: Sclerotinina trifoliorum

13. پژمردگی ورتیسلیومی Verticillium Wilt

عامل: Verticillium albo-atrum

14. نماتد ساقه یونجه Alfalfa Stem Nematode

عامل: Ditylenchus dipsaci

15. گال زگیلی طوقه یونجه Alfalfa Crown Wart

عامل: Urophlyctis alfalfae

3-     بیماری های ریشه Root Diseases:

16. پوسیدگی ریشه آفانومایسزی Aphanomyces Root Rot

عامل: Aphanomyces euteiches

17. پژمردگی باکتریایی Bacterial Wilt

عامل: Clavibacter michiganense subsp.insidiosum

18. پژمردگی فوزاریومی Fusarium Wilt

عامل: Fusarium oxysporum f. sp. Medicaginis

19. پوسیدگی فایتوفتورایی ریشه Phytophthora Root Rot

عامل: Phytophthora medicaginis

20. نماتد گره ریشه یونجه Root-Knot Nematodes

عامل: Meloidogyne spp.

21. نماتد زخم ریشه یونجه Root-Lesion Nematode

عامل: Pratylenchus spp.

ارسال شده در مورخه : شنبه، 22 مهر ماه ، 1391 توسط hamid-ghobadi

بخش دوم: بیماری های جو Barley diseases

1-     کاه سیاه یا رگه برگی باکتریایی Xanthomonas campestris pv. tranlucens

این بیماری گاهی تا  15-10 % خسارت وارد کرده و از اواخر سال 1800 به گندمیان مختلف از جمله جو حمله کرده و شناسایی شده است.

برای مشاهده متن کامل به ادامه مطلب مراجعه کنید

فصل اول:
بیماری های گندم و جو
شامل 2 بخش:
بیماری های گندم Wheat Diseases
بیماری های جو Barley diseases


بخش اول: بیماری های گندم Wheat Diseases

گندم در تمام مراحل رشد مورد حمله بیماری های متعددی قرار می گیرد. حدود 20% کاهش راندمان در اثر بیماری های گندم گزارش شده است.

برای مشاهده متن کامل به ادامه مطلب مراجعه کنید