پسیل پسته (شیره خشک) Agonoscena pistaciae

(Hom: Psyllidae)

به پسته اهلی و وحشی خسارت فراوان می‌زند. این حشره عسلک فراوانی دفع می‌نماید که به سرعت در مجاورت هوا خشک شده و سفید می‌شود به همین لحاظ این آفت را به زبان محلی شیره خشک می‌نامند.

زیست‌شناسی

حشرات کامل زمستان گذران پسیل از اوایل فروردین ماه روی درختان مستقر می‌شوند. این حشرات نسب به حشرات کامل تابستانه قدرت پرواز بیشتری داشته، آلودگی گسترده‌تری در باغها ایجاد می‌کنند. پس از جفت‌گیری به محض باز شدن جوانه‌های خوشه و برگ روی آنها تخمریزی می‌نمایند. تخم‌ها به تعداد 50 تا 60 عدد، به صورت انفرادی یا دسته‌ای و به اشکل مختلف مانند نیم دایره، مارپیچ و غیره در سطح برگ و بیشتر نزدیک به رگبرگها گذاشته می‌شوند.

تخم‌ها معمولاً 5 تا 10 روز بعد تفریخ می‌شوند. پوره‌ها از اوایل اردیبهشت شروع به فعالیت و تغذیه می‌کنند. طول دوره پورگی معمولاً 20 روز بوده و حشرات کامل نسل اول از اواخر دهه دوم اردیبهشت ماه به تعداد زیاد در باغ ظاهر می‌شوند. ارقام مختلف پسته نسبت به آلودگی پسیل پسته حساسیت متفاوت دارند. به طور کلی هر چه برگ درختان نازک‌تر، لطیف‌تر، پهن‌تر و بزرگتر باشد گرایش بیشتری برای جذب حشرات کامل پسیل و تخمریزی ایجاد می‌کند. رقم اکبری نسبت به سایر ارقام حساستر و رقم اوحدی مقاوم‌تر است. پوره‌های نسل دوم از اوایل خرداد تا اواخر دهه دوم خردد فعالیت و تغذیه می‌کنند. تحمل درختان در این زمان نسبت به سایر نسلها در برابر خسارت پوره کمتر است. زیرا رشد رویشی درختان پایان یافته و میوه شروع به مغز رفتن کرده و جوانه‌ها ظاهراً شکل کامل یافته‌اند. در نتیجه خسارت آفت باعث پوکی و ریزش برگ و جوانه می‌شود.

خسارت

پوره‌های پسیل با فرو بردن خرطوم در سطح برگها از شیره گیاهی تغذیه می‌کنند. مواد پروتئینی شیره گیاهی را جذب نموده و مواد قندی را به صورت شیره دفع می‌نمایند. این مواد قندی در مجاورت هوا خشک شده و به آن شکرک گویند. این مواد چسبنده باعث جذب گرد و خاک شده و شاخه و برگهای درختان را بدمنظره می‌نماید. از دست رفتن شیره گیاهی باعث ضعف عمومی درختان پسته و ریزش برگها، جوانه‌ها، دانه‌ای کوچک و افزایش درصد بوکسی و دهان بستگی میوه می‌شود. خسارت پوره‌های پسیل پسته روی درختان در دو زمان بیشتر از سایر مواقع سال است. یکی در خرداد ماه که باعث ریزش برگها، خوشه‌ها، جوانه‌ها و افزایش میزان بوکسی و دیگری در مردادماه که باعث افزایش مقدار دهان بستگی می‌گردد.

در صورتیکه جمعیت آفت پسیل حالت طغیانی پدیدا کند شدیداً تداخل نسل یافته و نمی‌توان تاریخ مشخص برای مراحل زندگی و نسلها اعلام نمود. در شرایط معمولی در نیمه اول هر ماه مرحله پورگی و نیمه دوم هر ماه حشرات کامل در باغها وجود دارند. از نیمه دوم شهریور ماه به تدریج حشرات کامل زمستان گذران در میان جمعیت آفت ظاهر می‌شود. این حشرات در شکاف درختان، زیر پوستکها، لابه‌لای کلوخه‌ها، شکاف دیوارها و ساختمانهای قدیمی اطراف باغها زمستان گذرانی می‌کنند. این آفت در سال 5 تا 6 نسل ایجاد می‌کند.

عوامل و شرایطی که باعث رشد و افزایش جمعیت پسیل پسته در باغها می‌گردد:

1ـ اجرای نوبت اول سم‌پاشی یا سم‌پاشی در زمان گلدهی: این سم‌پاشی علیه آفاتی مانند پروانه چوبخوار پسته، پروانه میوه خوار، شپشکهای پسته، زنجره شیره تر و غیره انجام می‌شود. چنانچه در این سمپاشی از سمومی استفاده شود که روی آفت پسیل تأثیر نداشته باشند باعث افزایش مقاومت و رشد جمعیت پسیل می‌گردد.

2ـ چنانچه در نوبت اول از سمومی استفاده شود که باعث تحریک تخمریزی پسیل و کوتاهتر شدن طول دوره یک نسل گردد (مانند سموم تیودیکارب، متاسیستوکس و فنتیون) پسیل طغیان خواهد کرد.

3ـ سم‌پاشی مکرر و اختلاط سموم با هم که باعث حذف کامل دشمنان طبیعی و افزایش جمعیت آفات پسته می‌شود.

4ـ اگر از سمومی علیه پسیل پسته استفاده شود که تأثیر کافی در میزان تلفات آفت نداشته باشد (مانند زولون) باعث افزایش جمعیت می‌شود.

5ـ چنانچه سم‌پاشی باغ در زمانی انجام شود که تمام مراحل زندگی آفت اعم از تخم، پوره و حشره کامل دیده می‌شود و همچنین شکرک زیادی در سطح برگها تولید شده باشد تأثیر سم کاهش پیدا می‌کند و بعد از مدتی جمعیت آفت افزایش پیدا می‌کند.

6ـ استفاده زیاد از کودهای شیمایی ازته مخصوصاً اوره و سولفات آمونیوم در ماههای گرم سال در سطوح کرتها و همچنین کود شیمیایی کلروپتاسیم شرایط را برای ازدیاد جمعیت فراهم می‌کند.

7ـ استفاده از کود مرغی به تنهایی و به مقدار زیاد نیز باعث افزایش جمعیت پسیل می‌گردد.

8ـ فقیر بودن خاک از نظر مواد غذایی و نامناسب بودن بافت خاک نیز از عوامل افزایش جمعیت است، خاکهای شنی و خاکهای رسی و سخت به دلیل عدم جذب و نگهداری رطوبت به اندازه کافی به علت طولانی بودن دوره آبیاری سریعتر به آفت آلوده می‌گردند.

9ـ ناهموار بودن سطوح کرتها که باعث می‌شود درختانی که در بلندی قرار دارند به خوبی آبیاری نشده و رطوبت کمتری در اختیار داشته باشند.

10ـ عدم استفاده از کودهای دامی و چاله‌زنی و شخم عمیق در باغها به مدت طولانی

11ـ کشت متراکم درختان و رعایت نکردن فواصل مناسب و عملیات هرس

12ـ وجود علف‌های هرز زیاد از خردادماه به بعد در باغ

کنترل پسیل پسته:

الف‌ـ استفاده از کارتهای چسبنده زرد رنگ

کارتهای زرد رنگ مورد استفاده در باغهای پسته از جنس‌های مختلف و عمدتاً از جنس پلی اتیلن و پی وی سی است. اندازه کارتها 20*10 سانتیمتر، به قطر 5/0 تا 1 میلیمتر و به وزن حدود 15 گرم است. سطح کارتها به وسیله چسب مخصوص که از مواد پولی بوتن‌ها همراه با واکس مخصوص و یا اس تی پی و یا مواد دیگری که حالت چسبندگی خود را 10 تا 15 روز حفظ نمایند آغشته می‌گردد. حشرات کامل پسیل به طرف رنگ زرد جلب و به تعداد زیاد به سطح کارتها می‌چسبند. شکار انبوه حشرات باید قبل از تخمریزی در سطح برگها انجام شود تا از تولید نسل بعدی آفت جلوگیری به عمل آید. در هر هکتار 100 تا 400 عدد کارت به کار می‌رود. محل نصب کارت در سمت بیرونی تاج و به ارتفاع نصف تاج در جهت‌های مختلف است. دو نوبت کارت‌گذاری در سال کافی به نظر می‌رسد. یکی در دهه دوم فروردین ماه که این نوبت آفت زنجره پسته را نیز کنترل می‌کند و دیگری در نیمه دوم تیرماه می‌باشد. پس از پایان دوره کارت‌گذاری باید کارت‌ها را از روی درختان جمع‌آوری و سطح آنها را در صورت استفاده از چسب مخصوص توسط آب گرم همراه با مقدار کمی الکل اتیلیک و در صورت استفاده از اس تی پی با دستمال آغشته به چند قطره نفت تمیز کرد.

ب‌ـ دشمنان طبیعی

دارای دشمنان طبیعی گوناگونی است که زنبور پارازیتوئید Psyllaephagus pistaciae از خانواده ‌Encyrtidae همزمان با ظهور پوره‌های نسل اول در باغها ظاهر و به پوره‌های پسیل به خصوص در سنین 4 و 5 حمله نموده و آنها را مومیایی می‌کند.

ج‌ـ عملیات زراعی

1ـ شخم زمستانه و پاشکنی درختان 2ـ کوددهی و چاله زنی 3ـ اصلاح بافت خاک 4ـ آبیاری مناسب 5ـ تغذیه مناسب 6ـ رعایت فاصله کشت و تراکم 7ـ هرس و خشک‌بری 8ـ مبازه با علفهای هرز 9ـ کاشت رقم مناسب 10ـ استفاده از سیستم آبیاری تحت فشار

دـ کنترل شیمیایی

دارتون یا مارشال به نسبت 2 تا 2.5 در هزار یا مایع ظرفشویی به نسبت 3 در هزار به تنهایی پوره‌های پسیل پسته را کشته و از بین می‌برد، همچنین تا حدودی روی تخم نیز تأثیر دارد. آمیتراز و کنسالت خاصیت ناباروری حشرات کامل را دارد. از مخلوط کردن مایع ظرفشویی با سموم خودداری شود زیرا PH آن قلیایی است و باعث کاهش تأثیر کشندگی سموم می‌گردد.در صورت امکان از اواسط مرداد به بعد سمپاشی انجام نگیرد.

1. آمیتراز(مایتاک) EC20% و 1.5- 1 در هزار

2. ایمیداکلوپراید(کونفیدور) SC35% و 4/. در هزار

3. فلوفنوکسورون(کاسکید) DC5% و 5/. در هزار

4. هگزافلومورون(کنسالت) EC10% و 7/.- 5/. در هزار

5. دارتون EC21.7% و 1.5 دهزار

6. اندوسولفان EC35% و 1.5 درهزار

مرجع : سبزینه Sabzineh.iR

برای مشاهده متن کامل به ادامه مطلب مراجعه کنید

کنه نمدی

جز کنه های اریوفیده بوده به بیشتر گونه های مو درمحدوده جغرافیایی وسیع حمله می کند. بر حسب نوع خسارت، سه نژاد در این گونه متمایز شده است: نژاد نمدی یا گالزا، نژاد جوانه و نژاد مولد پیچیدگی برگ. این سه نژاد از لحاظ شکل شناسی نیز از همدیگر متمایزند. کنه بالغ، کرمی شکل و به رنگ متمایل با سفید بوده، تقریبا" ۲/۰ میلی مترطول و کمتر از ۰۵/۰ میلی متر عرض دارد.

نژاد نمدی:

این نژاد از برگ تغذیه می کند و درسطح زیرین آن لکه های فرو رفته و کرکدار و در سطح بالایی تاول و برآمدگی ایجاد می کند. لایه نمدی در آغاز سفید است، سپس زرد و سرانجام قهوه ای متمایل به قرمز می شود. این گالها در مرحله ای که سفید رنگ هستند ممکن است با بیماری سفیدک دروغی مو در مرحله تولید کنیدی اشتباه گرفته شوند. روی یک برک گاهی تا ۵۰ گال ممکن است دیده شود. برگهای شدیدا" آلوده در پاییز زودتر از برگهای سالم خزان می کنند.

نژاد جوانه:

این نژاد در داخل جوانه زندگی کرده روی برگ ایجاد گال نمی کند. این کنه اغلب از فلس های خارجی جوانه تغذیه می کند ولی گاهی به داخل نفوذ کرده از بافت های اولیه تشکیل دهنده شاخه تغذیه می نماید. نشانه های عمومی این کنه روی تاک، کوتاهی میانگره های پایینی شاخه، زخمی بودن اپیدرم شاخه ها ی جدید، تخت شدگی شاخه ها، مردگی جوانه های انتهایی شاخه های جوان، جارویی شدن شاخه های جدید، پیچ خوردگی شاخه ها و انهدام جوانه های زمستان گذران می باشد. برگ های مبتلا به کنه، چین دار و کم رشد شده، رگبرگ های آنها برجسته و جمع می گردد. گاهی، خوشه های گل بر اثر صدماتی که به برگ و جوانه های گل نارس وارد می شود، قبل از موقع می ریزند. خسارت این نژاد نادر است و نشانه های خسارت آن در اوائل بهار می تواند با نشانه های کمبود عنصر بور اشتباه گرفته شود.

نژاد مولد پیچیدگی برگ:

نشانه های این آفت در بهار ظاهر می شود و باعث برگشتگی لبه برگها به سمت پایین یا پیچیدگی آنها می گردد. گاهی این نشانه ها با نشانه های فنجانی شدن برگ ها بر اثر مسمومیت  بور اشتباه گرفته می شود. میزان پیچیدگی برگ های مبتلا به این کنه گسترده است و از برگشتگی مختصر لبه برگ تا پیچیدگی کامل برگ تا آنجا که به شکل توپ در آید، تغییر می کند. بطور کلی شاخه های آلوده به این نژاد، دچار توقف رشد و کوتولگی گردیده گاهی آثار زخم روی شاخه ها دیده می شود. شاخه های نابجای غیر طبیعی نیز ممکن است به وجود آید.

منابع:
سایت: گیاه پزشکی و حشره شناسی تخصصی
کتاب بیماریهای تاک تالیف: راجر پیر سون، آوستین گاهین ترجمه: سید محمد اشکان

کنه گال زگیلی برگ گردو

Eriophyes tristriatus Nalepa
(Acari: Eriophyidae)

گالهای این کنه ابتدا در کنار رگبرگ اصلی و سپس رگبرگهای فرعی تشکیل می شود. رنگ آنها در اوایل تشکیل زرد و به تدریج تیره شده و در اواخر فصل به رنگ قرمز قهوه ای درمی آیند. کنه های ماده بزرگتر از کنه های نر می باشند. میکروتوبرکول های ناحیه تاناسوم در کنه های پروتوژین نوک تیز می باشد در صورتی که در کنه های دئوتوژین صاف هستند. طول بدن در فرم پروتوژین 200-240 میکرون، میکروتوبرکولهای شکمی ناحیه تاناسوم تیزتر از ناحیه پشتی است. طول پنجه 3 برابر طول ساق می باشد. پیش ران پاهای جلویی طویل، خط سینه ای بین آنها تا ناحیه پیش ران عقبی کشیده و در آنها دوشاخه شده است. جپسون و همکاران (1975) فقط با ترسیم ناخن پروش، موی بدون غده ناحیه جنسی و میکروتوبرکول و ساق ـ پنجه اول افراد پروتوژین اظهار داشتند که ناخن پروش سه ردیفه، موهای کتفی دارای غده بسیار برجسته، موهای جنسی ساده و میکروتوبرکول در افراد پروتوژین نوک تیز می باشد. در تصویر میکروسکوپ الکترونی این کنه، موی شانه ای (sc) بلند و جهت آن به سمت عقب بوده، خط میانی (Median line) و نیمه میانی (sub median line) پهن، صفحه پرودورسال مثلثی شکل، در قاعده دارای دو جفت برآمدگی، ابرو مانند، موی انتهای پنجه خیلی بلند؛ به طوری که طول آن بیش از طول بندهای پای اول است. طول موی h₂ 6 برابر h₁،موی f  رشد کرده و مشخص و قاعده آن حفره مانند، حلقه های پشتی باریک و به راحتی قابل رؤیت است.

نالپا در سال 1891 این گونه را از روی گردو جمع آوری و آن را تحت عنوان کنه گال زگیلی برگ گردوی ایرانی نامگذاری و توصیف کوده است. دامنه انتشار آن کشورهای آسیایی به ویژه ایران و اروپا می باشد (جپسون و همکاران، 1975).

این کنه در تمام مناطق غربی ایران انتشار دارد. فعالیت تغذیه ای آفت که سبب تغییر شکل برگ می شود اقتصادی بنظر می رسد ولی بررسی های انجام شده نشان داده است که این تغییر شکل تنها 18% سطح سبز برگها را در بر می گیرد (خانجانی و رجبی مظهر، 1380؛ خانجانی و میراب بالو، 2005). این کنه توسط کمالی و همکاران (1379) از باغهای میوه شهرستان مشهد نیز جمع آوری و گزارش شده است.

مطالعات انجام شده توسط خانجانی و میراب بالو (1383) نشان داده است که حداقل 3 گونه کنه اریوفید به نامهای Eriophyes tristriatus (کنه گال زگیلی), E. erinae (کنه گال نمدی),E. brachytarsus (کنه گال کیسه ای) در روی درختان گردوی مناطق غرب کشور وجود دارند. با توجه به شرایط آب و هوایی منطقه تراکم جمعیت این سه گونه متفاوت می باشد. کنه گال نمدی در اکثر گردوکاریهای منطقه اسدآباد حضور دارد, کنه گال کیسه ای به صورت موردی یافت می شود. پایین بودن درصد رطوبت در منطقه همدان می تواند یکی از علل پایین بودن تراکم جمعیت این کنه ها به ویژه گونه گال نمدی باشد, در حالی که شرایط آب و هوایی در استان همدان در مجموع مناسب برای فعالیت گونه کنه گال زگیلی است به طوری که این گونه در اکثر باغات گردوی استان فعالیت داشته و از انبوهی قابل توجهی نیز برخوردار است. مضافاً بر اینکه شدت آلودگی در درختان جوان و شاداب به مراتب بیشتر از درختان پیر می باشد. شدت آلودگی در قسمتهای مختلف تاج درخت نیز یکسان نیست, به طوری که علائم اولیه آلودگی در برگهای بخش تحتانی شاخه ظاهر می شود که بتدریج و با پیشرفت فصل به برگهای انتهایی شاخه و در نهایت به برگهای انتهایی شاخه و در نهایت قسمت فوقانی تاج درخت پیشرفت می کنند.

زیست شناسی

این گونه به صورت افراد ماده دئوتروژین در لابلای فلسهای جوانه های برگی شاتونهای نر و شکافهای ریز موجود در شاخه ها و تنه زمستانگذرانی می کند. تعداد قابل توجهی نیز به همراه برگها به زمین ریخته و از بین می رود, در بهار و پس از ظهور برگهای تازه, کنه های زمستانگذران در روی آنها مستقر شده و شروع به تغذیه و تخمگذاری می کنند. تغذیه کنه توأم با تغییر شکل برگ است که علائم آلودگی به صورت لکه های تاولی زرد رنگ مشاهده می شوند (عکسهای 9 تا 12). دمای محیط و شرایط میزبان نقش تعیین کننده ای در شروع فعالیت یا توقف آن دارد. به گونه ای که وقتی محیط زودتر گرم شود و برگهای میزبان زودتر باز شوند شروع فعالیت نیز زودتر خواهد بود. حداکثر فعالیت و گسترش آن در اواخر تیر و مرداد مشاهده   می شود و در اوایل مهر ماه به اوج خود می رسد. گالهای تولیدی دارای سوراخی هستند که از این طریق، آنها می توانند خارج و پراکنده شوند. اکثر جمعیت داخل گالها را فرم پروتروژین تشکیل  می دهد ولی هر چه به انتهای فصل و شروع فصل سرما نزدیک می شود, از درصد فرم پروتروژین کاسته شده و جمعیت فرم دئوتروژین که فرم زمستانگذران می باشد, افزایش می یابد (خانجانی و رجبی مظهر, 1380).

تعداد کنه های داخل گالهای بسته با توجه به فصل متفاوت است, به طوری که حداقل آن به تعداد 2-7 عدد در اردیبهشت و حداکثر آن به تعداد 2343 عدد در اواخر مرداد و اوایل شهریور مشاهده شده است و بر همین اساس نیز حداکثر خسارت در اوایل شهریور مشاهده می گردد (خانجانی و همکاران, 1380). مجدداً در اواخر آبان و اوایل آذر تعداد کنه ها به 0-13 عدد کاهش می یابد. بیشترین تراکم کنه در گالهای اطراف رگبرگ اصلی مشاهده می شود. گالهای تولیدی ابتدا زرد رنگ هستند ولی بتدریج به رنگ قرمز در می آیند ولی این آلودگیها به ندرت باعث ریزش برگها می شود. جمعیت موجود در داخل گالها معمولاً تا قبل از شروع خزان برگها, گالها را ترک کرده و به محلهای زمستانگذران منتقل می شوند.

طبق بررسیهای به عمل آمده در روی جمعیت داخل گالهای برگهای خزان کرده, تنها 2 درصد فرمهای مختلف در داخل گالها باقی می مانند. به همین دلیل نیز توصیه برای از بین بردن برگهای گال دار ریزش یافته در پای درخت به منظور کنترل این آفت چندان مؤثر نیست. حتی درصد کم کنه های باقیمانده در داخل گالهای ریزش کرده نیز توسط عوامل بیولوژیکی همچون  کنه های Erythraeus spp. و Anystis baccarum و عوامل فیزیکی همچون سرما و یخبندان از بین خواهند رفت (خانجانی و همکاران, 1380).

مراحل زیستی این کنه مشتمل بر 4 مرحله تخم, لارو, نمف (پروتوژین, دئوتروژین) و بالغ  می باشد. مقاوم ترین فرم آن مرحله دئوتروژین است که قادر است دوره سرما و سایر شرایط نامناسب سال را تحمل نماید و این فرم هر چند از نظر اندازه مشابه فرم پروتوژین است, ولی از نظر میکروتوبولها و رنگ بدن کاملاً قابل تفکیک است. به طوری که تعداد میکروتوبولها تلفات جمعیت در این کمتر بوده و رنگ بدن نیز به ویژه وقتی خارج از گال می باشد قرمز است. طول دوره سرما در زمستان در میزان تلفات جمعیت زمستانگذران نقش تعیین کننده دارد, اگر این دوره سرما طولانی باشد میزبان تلفات بیشتر است و برعکس هر چه زمستان ملایم تر باشد درصد تلفات کمتر بوده و حتی ممکن است در روزهای گرم زمستان تحریک شده و به فرم دئوتروژین در سطح برگها مشاهده شوند (خانجانی و همکاران, 1380).

کنترل

برای کنترل این گونه ابتدا باید ارزیابی درستی از جمعیت زمستان گذران داشته باشیم زیرا که این جمعیت شروع کننده آلودگیهای اولیه است. کنترل جمعیت آغازگر در ابتدای سال نقش مهمی در تداوم و شدت آلودگیهای جدید داشته و باید با استفاده از ترکیبات مناسب کنترل شود بدین لحاظ توصیه می شود در مناطقی که آلودگی شدید باشد در ابتدای بهار در موقع باز شدن جوانه های برگی از سموم کنه کش بهره گیری نمود

مشخصات ظاهری : 

1.       حشره کامل

حشره کامل پروانه ای به رنگ خاکستری مایل به با پولک های نقره ای است و در سطح بدن نقطه های کوچک قهوه ای دارد . شاخک ها نخ مانند و عرض بدن با بال های باز 13-11 و طول آن 8-6 میلی متر می باشد .

2.      تخم

تخم شب پره کروی شکل به قطر یک میلی متر و به رنگ سفید شیری می باشد .

3.     لارو

      لارو آفت به رنگ سفید مایل به زرد، کمی صاف و براق و به طول 12-10 میلی متر است .

4.     شفیره

شفیره بیضی شکل و دو سر آن کشیده ، به رنگ زرد و به طول 15 میلی متر است .

خسارت :

لارو کرم میوه خوار در بهار موقعی که میوه ها در مرحله حبابوک هستند با تنیدن تار روی میوه های نارس مستقر می شود و قسمت انتهای خرما را نزدیک کاسبرگ و یا وسط میوه را سوراخ می کند و از گوشت و هسته میوه تغذیه می کند و ارتباط میوه را با دم خوشه قطع می کند . این عمل سبب می شود تا خرما چروکیده شده و به رنگ قهوه ای متمایل به قرمز در می آید و بر روی زمین بریزد که در مناطق خرما خیز جنوب کشورمان به این حا لت حمیره یا سرخه می گویند . لاروها پس از خروج از یک میوه وارد میوه بعدی شده و در طول دوره لاروی به 5-3 میوه خرما خسارت می زنند. حداکثر خسارت در دوره ای است که میوه ها در مراحل رشدی کیمری باشند.

زیست شناسی :

کرم میوه خوار خرما در سال سه نسل دارد . این حشره زمستان را به صورت لارو کامل درون پیله های سفید رنگ، درون درزهای تنه درخت خرما می گذراند. در اوایل بهار لاروها تبد یل به شفیره شده و پروانه های نسل ا ول همزمان با مرحله گرده افشانی ، ظاهر می شوند. حشره های با لغ پس از تغذیه از گرده های خرما بر روی انشعاب های خوشه ، دم میوه و بالاخره اطراف برگچه ها و در قاعده تاج درختان تخمگذاری می کنند. دوره تفریخ تخم هفت روز است. لاروهای جوان پس از استقرار روی میوه توسط تارهای تنیده شده خود ، به تغذیه از میوه های جوان می پردازند. دوره زندگی لاروی آفت 15 روز است. لاروها پس از طی این مدت بالغ شده و با تنیدن تارهای ابریشمی شفاف در لابلای غلاف ، انشعاب های خوشه و گاهی الیاف واقع در تاج و قاعده برگچه ها تبدیل به شفیره می گردند . در استان خوزستان ظهور پروانه های نسل ا ول در دهه سوم فروردین و پروانه های نسل دوم و سوم به ترتیب در اواخر اردیبهشت و اواسط تابستان تا اسفند ماه به صورت لارو کامل (دیاپوز) زمستان گذرانی می کنند. لاروهای سن سوم نسل سوم در شرایط انباری خارج از سردخانه می توانند به فعالیت خود ادامه داده و به میوه های انبار شده خسارت زیادی بزنند.

روش های کنترل :

الف) مبارزه بیولوژیک :

زنبور Microbracon hebetory   پس از سوراخ کردن جلد بدن لارو و تغذیه از آن در داخل آن تخمگذاری می کند

زنبور Ganizus sp  زنبور ماده پس از فلج کردن و تغذیه از شیره خارج شده از بدن لارو بر روی قسمت پشتی آن 2 عدد تخم می گذارد.

ب) مبارزه زراعی:

جمع آوری و انهدام میوه های آلوده و انجام عمل هرس دمبرگ و حذف الیاف اطراف تنه

ج) مبارزه شیمیایی:

1.       دیازینون به نسبت 2 در هزار

2.      مالاتیون به نسبت 2 در هزار

3.     سوپر اسید به نسبت 1.5 در هزار

http://s1.picofile.com/file/7440305913/%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%D8%A7%DB%8C%DB%8C_%D9%85%DA%AF%D8%B3_%D9%85%DB%8C%D9%88%D9%87_%D9%85%D8%AF%DB%8C%D8%AA%D8%B1%D8%A7%D9%86%D9%87_87_20120424_081234.pdf.html

منبعhttp://www.royanclinic.blogfa.com

 Phytoptus Pyri Pagenstecher

Syn :  Eriophyes Pyri Pgst.

Epitrimerus Pyri ( Nalepa )

( Acari : Eriophyidae )

کنه تاولی گلابی در دنیا ابتدا در سال 1870 میلادی از اروپا گزارش شده است . در ایران نیز اولین بار در سال 1328 دواچی این کنه را تحت نام Eriophyes Pyri گزارش نموده است . دنبال آن ، از اصفهان توسط فاطمی (1364) تحت نام P.pseudoinisdiosus (Wilson) گزارش شده است . وی بطور مختصر به چرخه زیستی آن اشاره نموده است .

جبپسون و همکاران نیز با بررسی کنه تاولی گلابی در جهان ، عامل تاولی شدن برگهای گلابی در ایران را       Phytoptus Pyri Pagenstecher اعلام نموده اند . این آفت در مناطق مرطوب خسارات بیشتری وارد می کند .

شکل شناسی

از این گونه دو نژاد شناسایی شده است که یکی از آنها به جوانه ها حمله کرده و دیگری روی برگها ایجاد تاول می کند . تفکیک این دو نژاد بر اساس نسبت طول بدن به عرض آن تعداد حلقه های روی بدن و موقعیت موهای شکمی از هم انجام می شود
بالغ

افراد بالغ ، کنه های بسیار کوچکی هستند که طول بدنشان       200 – 160 میکرون ، به رنگ سفید و گاهی صورتی هستند . بدن کشیده و در تمام مراحل زیستی فقط دو جفت پا دارند . سر و سینه متصل به هم بوده و در روی خطوط عرضی کاملاً مشخصی وجود دارد . این گونه در سطح زیرین نیمه جلویی بدن دارای دو جفت موی حسی بلند ، یک جفت موی حسی کوتاه در نزدیک به انتهای شکم و یک جفت موی حسی بلند و خمیده در انتهای شکم است . در انتها و فاصله کمی از حاشیه عقبی سپر پشتی ، دو برجستگی منتهی به مو وجود دارد . موقعیت خط میانی سپر پشتی متغیر ولی معمولاً در نیمه عقبی قرار دارد . ناخن پروش 4 پره دارد .
 

تخم

برای مشاهده متن کامل به ادامه مطلب مراجعه کنید

كرم خوشه‌خوار انگور
Lobesia botrana
(Lep: Tortricidae)

در ايران فقط روي انگور گزارش شده است. در بهار لاروهاي جوان نسل اول از جوانه‌هاي گل دهنده و غنچه تغذيه كرده و روي آنها را با تارهايي مي‌پوشانند. در برخي موارد نيز از جوانه‌هاي شاخه‌زا تغذيه كرده و در نتيجه سبب خشكيدن گلها و جوانه‌ها و ريزش آنها مي‌گردند. لاروهاي نسل دوم از گوشت غوره تغذيه مي‌نمايند. بر اثر تغذيه پوست غوره منظره خاكي رنگي پيدا نموده، چروك برداشته و ح به‌ها مي‌ريزند. لاروهاي نسل سوم از انگورهاي رسيده تغذيه مي‌كنند. ابتدا از گشت و سپس از پوست‌هاي رسيده مي‌خورند. محل فعاليت آفت بوسيله تارهايي روي خوشه مشخص مي‌باشد. خوشه‌هاي آلوده مورد حمله انواع قارچها قرار گرفته خسارت‌هاي ثانويه را بوجود مي‌آورند. لاروهاي نسل بعدي آفت حتي روي انگورهايي كه براي تهيه كشمش اختصاص داده مي‌شوند به انبار منتقل و در آنجا تا بهار سال آينده به سر مي‌برند. خسارت اين آفت در كشت ديم روي انگور به مراتب كمتر از انگور كشت آبي مي‌باشد و به همين جهت در اكثر مناطق ديم مبارزه با آفت معمول نمي‌باشد.
زيست‌شناسي
اين آفت در منطقه شيراز (معتدله) داراي چهار نسل در سال مي‌باشد. ظهور اولين پروانه در اوايل فروردين و اوج پرواز نسل اول آفت در اواخر فرويدن تا اوايل ارديبهشت مي‌باشد. اوج پرواز نسل دوم تقريباً‌ در دهه سوم خرداد، اوج پرواز نسل سوم در اواخر تير تا اوايل مرداد و اوج پرواز نسل چهارم در اوايل شهريور مي‌باشد. در منطقه سوريان آباده (سردسير) آفت سه نسل در سال دارد. ظهور اولين پروانه در اوايل ارديبهشت، اوج پرواز نسل اول در اواسط تا اواخر ارديبهشت، اوج پرواز نسل دوم در اواسط تير و بالاخره اوج پراز نسل سوم در اواخر مرداد تا اوايل شهريور مي‌باشد. بيشترين خسارت مربوط به نسل سوم آفت است. بهترين زمان مبارزه بر عليه آفت يك هفته تا ده روز بعد از تشكيل اوج بروز نسل دوم مي‌باشد. دوره جنيني 8 تا 10 روز، دوره لاروي 17 تا 18 روز و چهار سن لاروي دارد. دوره شفيرگي 7 تا 8 روز و دوره نشو و نما براي يك نسل 32 تا 36 روز طول مي‌كشد. اين آفت در اطراف تهران سه نسل در سال دارد. زمستان را به صورت شفيره در پيله سفيد ابريشمي زير پوست ساقه مو و در زير برگهاي ريخته شده موستان مي‌گذراند. ماده‌ها تخمهاي خود را به صورت انفرادي روي بند خوشه‌ها و حبه‌ها قرار مي‌دهند.
کنترل:
1ـ انتخاب انواع موهايي كه خوشه متراكم ندارند.
2ـ احداث باغ به صورت رديفي و در روي داربست موازي، چون كرم خوشه خوار انگور اغلب به موستانهايي كه فاقد داربست بوده و موها به شكل گسترده روي زمين يا پشته‌ها باشند، حمله مي‌نمايد.
3ـ هرس هر ساله مو براي جلوگيري از تجمع شاخه‌هاي اضافي، سوزاندن علف‌هاي هرز و برگهاي خشك در پاييز، شخم عميق و استفاده از يخ آب زمستانه براي از بين بردن شفيره‌هاي زمستان گذران
کنترل شیمیایی:
نوبت اول سمپاشی در مرحله غنچه و قبل از باز شدن گلها. نوبت دوم زمان غوره و نوبت سوم در شروع آبدار شدن میوه
1. دیازینون WP40% و 1.5 درهزار
2. زولون EC35% ،، ،، ،،
3. تری کلروفن sp80% و 1.5 در هزار (دیپترکس)
4. دیازینون EC60% ،، ،، ،،
5. اتیون EC47% ،، ،،

كرم كرم جگري يا كرم نجار

(Goat moth)
Cossus cossus
(Lep:cossidae)

اين آفت از نظر خسارت كم و بيش زمانند پروانه فري مي‌باشد. بيشتر در نواحي معتدله سرد و مرطوب انتشار دارد. حشره كامل به رنگ قهوه‌اي مايل به خاكستري است و عرض آن با بالهاي باز گاهي به 80 ميليمتر مي‌رسد. لاروهاي جگري رنگ هستند بدين ترتيب كه قسمت پشتي قهوه‌اي مايل به قرمز و در پهلو زرد پررنگ به نظر مي‌رسند. (لاروهاي كامل طولشان به 100 ميليمتر هم مي‌رسد).

برای مشاهده متن کامل به ادامه مطلب مراجعه کنید

كنه تاولي گلابيPhytoptus pyri

Syn:Eriophes pyri , Epitrimersus pyri[acari:Eriophidae]

كنه تاولي گلابي اولين بار در دنيا در سال 1870 م از اروپه گزارش شد. در ايران اولين بار در سال 1328 دواچي اين كنه را تحت نام    Eriophes pyri  گزارش نمود كه بدنبال آن از اصفهان فاطمي در سال 1364 اين كنه را تحت عنوان P.psuduinsidius   گزارش نمود.پس از بررسي هاي بيشتر اين گونه را تحت عنوانPhytoptus pyri نامگذاري نمودند.

برای مشاهده متن کامل به ادامه مطلب مراجعه کنید

پروانه جوانه خوار زیتون

بنا به درخواست یکی از عزیزان پست جداگانه ای در مورد پروانه جوانه خوار زیتون قرار میدهیم

در قسمت آفات درختان میوه (آفات زیتون) توضیحاتی جزئی آماده شده بود که فرصت قرار دادن آنها متاسفانه در حال حاضر وجود ندارد. توضیحات مربوط به این حشره آفت بسیار مختصر میباشد که در ادامه مطلب خواهید دید. اما از آنجایی که تنظیم این پست سفارشی صورت گرفته است، توضیحات بیشتر را نیز خواهیم گذاشت.

برای مشاهده متن کامل به ادامه مطلب مراجعه کنید

خبری که در مورد خسارت شدید مگس میوه زیتون در خبرگزاری ها، اخیرا منتشر شد بنده را بر آن داشت تا مطلبی مختصر در مورد این آفت میوه زیتون تهیه کنم.

برای مشاهده متن کامل به ادامه مطلب مراجعه کنید

آفات مرکبات: 

1.     شته سبز مرکبات Aphis spiraecola

2.        شته سیاه مرکبات Toxoptera aurantii

3.        شته قهوه ای مرکبات Aphis citricola

4.        شته سیب زمینی  Macrosiphum solonifolii

برای مشاهده متن کامل به ادامه مطلب مراجعه کنید

آفات درختان چنار چنار  Platanus vulgaris   قبل از معرفی آفات درختان چنار نگاه مختصری به معرفی این درختان داشته باشیم. این درخت از خانواده چنار Pelatanaceae میباشد. این تیره فقط دارای یک جنس است بنام Platanus و گونه مهم آن چنار P. vulgaris است. گلهای آن یک جنس و یکپایه، که گل نر و ماده بصورت اجتماع و کروی شکل قرار دارند. گل نر دارای یک پرچم منفرد و گل ماده یک کارپل دارد که پس از رسیدن به یک فندقه تبدیل میشود. چنار جزو گیاهان زینتی است و بواسطه برگهای نسبتا بزرگی که دارد برای ایجاد سایه در باغات و فضای سبز شهری کاشته میشود.

برای مشاهده متن کامل به ادامه مطلب مراجعه کنید

خرما یکی از محصولات اساسی جنوب کشور محسوب می­شود و سطح قابل توجهی در جنوب­شرق بخود اختصاص داده است. گیاهی مقاوم به کم آبی و تقریباً شوری و زارع به راحتی می­تواند در هر خاکی آنرا بکارد و با مراقبت از آن بهره گیرد. در این راه اگر چه با انتخاب واریته­های مناسب و اصلاح روش­های کاشت، داشت و برداشت می­توان در ازدیاد میزان محصول اقدامات مهمی را انجام داد ولی شناسایی و مبارزه با عواملی که موجب کاهش محصول آنها می­شود از جمله آفات و بیماری­ها بسیار حائز اهمیت است. حال آفات آن را ذکر می کنیم:

زنجره خرما Ommatissus binotatus (Hom. Tropidachidae

 سوسک کرگدنی خرما Scarabidae) Oryctes elegans )

سوسک شاخک بلند خرما Pseudophilus testaceus (Cerambycidae

Rhynchophorus ferrugineus (Curculionidaeسرخرطومی حنایی خرما

کنه گرد آلود خرما    Paratetranychus (Olygonychus)

سپردار سفید خرما Parlatoria blanchardi (Diaspididae)

سپردار ثانوی خرما Phioriania phoenieis (Diaspididae)

از کفشدوزک ها

Coccinella septempunctata, Scymnus spp., Hippodamia spp

از دوبالان

Syrphidae و Cecidomyiidae  

از بالتوری ها

Chrysopidae

از زنبورهای پارازیتوئید

Aphidiidae  

شته ها گروهي از حشرات زننده - مكنده  ( هستند كه  به علت دارا بودن قطعات دهاني به صورت خرطوم يا لوله با چهار بند و مكيدن شيره گياهي به اين نام شهرت يافته اند. در برش عرضي قطعات دهاني آنها دو كانال يا مجراي بزاقي و غذايي  ديده مي شود. بدن شته ها نرم و گلابی شکل است. اگرچه شته ها بیشتر به رنگ سبز یا زرد هستند، به رنگ های متنوع از قرمز تا سیاه ظاهر می شوند. پنجه ها معمولا دوبندی و در مواردی یک بندی است.  بیشتر شته ها دارای دو لوله دمی به نام کورنیکول (در انتهای شکم هستند که ترشح لیپید های مومی یا فرومون های اخطار را به عهده دارند.  شاخک در شته ها بر حسب خانواده ممکن است 3-6 بند داشته باشد. شته ها دارای یک دم هستند که در وسط کورنیکول ها قرار گرفته است. این حشرات در بیشتر مواقع بی بال هستند و در شرایط ویژه افراد بالدار در کلنی آن ها ظاهر می شود.

شته آرد آلود سيب

شته سياه هلو

  )                                     Hem.: Aphididae   (  persicaecola Brachycaudus 

شته هاي آردي آلو    

                  Hyalopterus arundini ، بادام H. amygdali و گوجه H. pruni                                      

-                                                 ((Hem. : Aphididae

                                                                     ((Hem.: Aphididae Dysaphis mali

شته مومي سيب

(Hem.: Pemphigidae)                                                       lanigerum Eriosoma   

شته سبز هلو  

                                                                  ((Hem. : Aphididae   Myzus persicae