رست نوعی سنگ است که در آن بدن بسیار کندتر تجزیه می‌شود و ماده گلی نرم احاطه‌کننده آن بدن موجود را بدون تحریف فشرده کرده است.

این سنگ ریز همچنین جزئیات بیشتری را حفظ کرده و فرایند فسیل‌شدن به مسطح‌کردن فسیل و فشاردادن آن مانند یک کتاب برای محافظت از یک گل خشک‌شده، شباهت دارد.

دکتر دیل گرینوالت، محقق موزه تاریخ ملی اسمیتسونیان و رهبر ارشد این مطالعه از فناوری طیف‌سنجی جرمی غیرنابودکننده برای تولید تصویر شیمیایی دقیق از محتواهای معده این پشه استفاده کرده است.

گرچه این استراتژی تغذیه‌کردن مستقل از تنوع حیوانات تکامل یافته، مدرک فسیلی از این نوع رفتار بی‌نهایت نادر است.

کشف جدید سابقه فسیلی تغذیه از خون در این خانواده از حشرات را به 46 میلیون سال پیش باز‌می‌گرداند.

پس از یافتن درصدهای بالایی از آهن در شکم فسیل‌شده این حشره، محققان این گونه را تحلیل کردند و منبعی به نام haem را کشف کردند. این ماده نوعی پروتئین در خون و مسئول انتقال اکسیژن است.

گرچه مولکول‌های شکستنی و بزرگی از جمله دی ان ای به طور کلی از فسیل‌شدن جان سالم به در نمی‌برند، این حشره نشان می‌دهد تعداد خاصی از مولکول‌های ارگانیک پیچیده مانند haem می‌توانند حفظ و نگهداری شوند.

دو فسیل‌ جدید کشف‌شده از این پشه که یکی ماده و دیگری نر بود، به اندازه‌ای دقیق هستند که دانشمندان را قادر به تعیین گونه آن‌ها ساختند.

گونه ماده این حشره Culiseta lemniscata و گونه نر آن Culiseta kishenehn نام دارد.

فسیل‌های این دو موجود شامل اجزای ظریفی از قبیل شریان‌های بال، ارگان‌های جنسیتی، پولک‌ها و ساختارهای مومانند موجود بر روی بال‌ها هستند.

جزئیات این مطالعه در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شد.