دانشمندان دانشگاه کمبریج به راز چسبنده‌بودن حشرات چسبناک پی بردند.

به گفته دیوید لابونت، رهبر ارشد این مطالعه از گروه جانورشناسی دانشگاه کمبریج، حشرات چسبناک شیوه‌ای حیرت‌انگیز برای غلبه بر تنش بین اتصال و حرکت را با استفاده از یک سیستم لایه دوگانه توسعه داده‌اند که بسته به موقعیت، بین چسبنده‌ بودن و متصل‌بودن به سطح (در حالت غیر چسبیده) در نوسان است.

بر اساس یافته‌های این محقق و همکارانش، حشرات چسبناک دارای دو لایه اتصال مجزا در انتهای هر پای خود هستند. لایه انگشت پای چسبناک حشره، چسب موردنیاز برای حرکت در بخش زیرین شاخه‌ها را فراهم می‌کند، در حالی که لایه پاشنه پای مودار، اصطکاک لازم را برای گرفتن سطح به هنگام حرکت‌ عمودی بدون چسبیدن به آن در اختیار می‌گذارد. این سطح از اصطکاک به دلیل آرایش و شکل موهای ریز که دارای طول‌های مختلف هستند، تغییر می‌کند و با اعمال فشار زیاد و کم، حشره قادر است اصطکاک را به دست آورده یا آن را از دست دهد.

مطالعه طبیعت به پیشرفت‌هایی در زمینه فناوری‌های مدرن انجامیده که از آن میان، می‌توان به توسعه عایق فوق‌نازک با بررسی موهای خرس‌های قطبی اشاره کرد. دانشمندان امیدوارند این کشف نیز به ابتکارات نوین در علم مواد بینجامد و طراحی‌ کف کفش‌های ورزشی جدید یکی از اهداف مورد نظر است.

جزئیات این مطالعه در Royal Society Interface منتشر شد.